۸.۸.۰۲

یادداشت های کامو جلد اول

تجربه تجربه کردنی نیست. تجربه به سر آدم می آید. ما تحمل می کنیم یا به عبارت دیکر "می کِشیم" 

***

تنهایی از تجملات ثروتمندان است.

پی نوشت: قبلا در مصاحبه ام گفته بودم تنهایی فقرا با ثروتمندان فرق می کنه و اونها به عنوان کالای لوکس در شبکه های اجتماعی از تنهایی شون استفاده می کنن و با افتخار ازش حرف می زنند اما تنهایی فقیران دردناک هست در هر موضوعی چون وقتی فقیر باشی کسی م عاشقت نمی شه

***

باید عشقی داشت عشقی بزرگ در زندگی. از آن رو که این عشق برای ناامیدی های بی دلیلی که مارا در چنگ می گیرد عذر موجهی می تراشد. 

***

کار همه را تا یک سطح خورد می کند. کار معنایی برای دواری انسان ها فراهم نمی اورد. حتی بهترین انسان ها نمی توانند زیر بار کار برده وار، شکلی که جامعه ی درست اندیشان به کار داده است کمر راست کنند.

***

جنگ. کسانی که درباره ی میزان خطر در جبهه های گوناگون بحث می کنند. "جبهه من از همه خطرناک تر بود!" اینان در میان بیچارگی و نکبت عمومی هم دنبال برقرار کردن رتبه و مقام هستند.

***

همه به ما خیانت کرده اند، همه ی آن هایی که موعظه گر مقاومت بوده اند و همه آنهایی که از صلح سخن می گفتند. یکی از دیگری گوسفندتر و یکی از دیگری مقصرتر. هرگز فرد در مقابل ماشین دروغ سازی این چنین تنها نبوده است.

**

باد، یکی از معدود چیزهای پاک این دنیا

***

دنیا به انسان تنها به چشم دشمن می نگرد.

هیچ نظری موجود نیست: