پروین

 من آتشگاهم ار آتش ندارم

به پا ماندم که از دوران پیشین 

هزاران قصه ات با یاد آرم

**

هر دم ز تو پیغام است 

با مهر توام روشن 

گر صبح و اگر شام است

**

معنای جاودانه بودن خود همین است

در چشم روشن بینِ دل اگاهِ بیدار

**

ماه قشنگ آسمان

سخن از ستاره گفتن به شب سیاه باید 

**

پر شد دلم از مهر آن آشنای مهربان

آن همنشین بی زیان

بر قایق ابرها

مجموعۀ شعر کودکان و نوجوانان

پروین دولت آبادی