زیبایی هم مثل هر صفت مثبت دیگری، یک بدل منفی دارد. پس باید مراقب بود. مثلا اگر شجاعت فضیلت است، کله خری یک ایراد است. اگر احتیاط صفتی مثبت است، ترس صفتی منفی است. زیباییِ قلابی فقط در سطح جاری است نه در درون آدم.
اگر زشتی را با روش های نازیبا نشان دهید تماشاگر را پرانده اید
***
ذهن منطقی شما به ضرر تخیل تان کار می کند. ذهن منطقی، آنقدر سرد و پیچیده است که عملا نمی تواند اثر هنری خلق کند. عقل را پشت درهای بسته نگه دارید تا کار خلاق به پایان برسد.
**
یک دسته احساساتی هستند که همه آن را درک می کنند اما دسته ی دوم را فقط هنرمندان درک می کنند، آن هم در لحظات الهام. تشخیص این دو دسته واجب است.
احساسات معمولی و روزمره احساسات نابی نیستند. چون رگه هایی از خودخواهی و احتیاجات شخصی در خود دارند و تحریف شده اند. دروغ های ما تحریفشان می کند. از شکل افتاده و سطحی اند و اغلب بی بهره از زیبایی شناسی. شخصیتِ هنری این احساسات را پس می زند. چون هنر نمی تواند بر پایه چنین احساساتی بنا شود. احساسات شخصیت هنری طبیعت دیگری دارند: غیر شخصی اند و ناب و عاری از خودخواهی.
**
استعداد یا به قولی الهام، فرارترین و بی ثبات ترین قوه در میان قوای انسانی است. "تربیت استعداد" یعنی رها کردن استعداد از شرتاثیراتی که آن را فلج یا به طور کامل نابود می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر