۱۲.۱.۰۳

آزیتا حسینقلی مستعان

اگر عالم ویران شود و خدا هم بساطش را جمع کند من عاشقت می مانم. عشمان را به دست آب مسپار آب وفا ندارد: نمی ایستد، می رود و دور می شود ما را با خود می برد و به سنگ ها می زندمان شیشه ی دلمان می شکند و خونمان آب روشن را رنگین می کند. 

هیچ نظری موجود نیست: