ای آب رقصان
شن های راهت
آوازت را و رفتنت را می خواهند
تو آیا بار لنگی آنها را به دوش می کشی؟
***
آبشار می خواند: چون رها شوم ترانه ام را خواهم یافت
***
با پرپر کردن گل زیبایی اش را نمی توانی یافت
***
شب گل را در نهان می شکفاند
و می گذارد که گل از روز سپاسگزاری کند
***
مرا ساغرت کن
تا سرشاری ام از آن تو باشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر