۱۵.۶.۰۱

قدرت بی قدرتان واسلاو هاول

 زیبایی شناسی ابتذال، برای منافع واقعی حاکمیت بسیار سودمند

است: از کنار حقیقت به شکلی بی سر وصداتر، پذیرفتنیتر و موجهتری میگذرد؛ و عادت ذهنی رایج نیز، به

راحتی آن را میپذیرد.وظیفه ای را که نگرش زندگی مصرفی، به فرهنگ سپرده است، به خوبی به

عهده میگیرد: یعنی اینکه با حقیقت مردم را تحریک نکند، بلکه با دروغ، آرامش و آسایش برای آنان فراهم آورد.

**

قانون، حتی در بهترین حالت، همواره فقط یكى از راههاى قطعى و كم و بیش بیرونى حمایت از

خوبی هاى زندگى در مقابل بدى هاى آن است.

**

ضرورت وجود مدنیت همچون شرط لازم هرگونه سیاست ورزی مؤلفهای ثابت است، در حالی که

سیاست با وزش بادی تغییر میکند. این نیازی است بی پایان، تمام نشدنی و همواره لازم که هرگز فراغتی از آن

نیست. مدنیت یعنی شجاعت، عشق به حقیقت، وجدان همیشه بیدار، آزادی درونی و مسئولیتی که آزادانه عهده دار

امر سیاسی میشود. اینها همه ارزشهایی هستند که هرگز نمیتوان ادعا کرد که نهایتی بر آن متصوّر است.

با الهام از سخن لادیسلاو هِجانِک میتوان گفت که هدف سیاست، متناهی است )یعنی محدود به زمان و مکان ( اما

هدفهای منشور نامتناهی )مستقل از زمان و مکان(. چون هدفها اخلاقی اند، نامتناهی اند )یعنی در هر زمان و

هر مکانی اعتبار دارند(.

**

هیچ نظری موجود نیست: