۲۷.۱۲.۰۰

دشت سترون و اشعار دیگر تی اس الیوت

 ما از آنچه هنگامی که فریب می دهد دیگر توانای آزاردن ندارد، فریب نمی خوریم.

**

با من از خرد پیران سخن مگوی بلکه از حماقتشان بگو

**

به روحم گفتم: آرام باش و بگذار تاریکی فراگیردت. همانگونه که در تماشاخانه چراغ ها خاموش می گردند تا صحنه تغییر پذیرد

**

همه ی زمین بیمارستان ماست. 

**

باید ساکن بود و هنوز در حرکت

**

خاصیت خاطره این است: به خاطر رهایی نه به خاطر کاهش محبت بلکه به خاطر وسعت محبت 

به درون تراکمی دگر

**

آنچه را که از نیک بختان به ارث می بریم

آن را از شکست خوردگان ربوده ایم

تی اس الیوت

هیچ نظری موجود نیست: