۱.۱۲.۹۹

تاریخ فکر فریدون آدمیت

 پارکینسون می نویسد: اعتقاد نویسندگان سیاسی که اهل آتن را مخترع دموکراسی شمرده اند باطل است. حتی نام اصلی آن هم از انان نیست. شاید هیچ گاه ممکن نباشد که مشخص گرددکه کجا و چه زمانی نخستین دموکراسی پدید آمد. او به هرودوت اشاره می کند که اولین بار لفظ دموکراسی را به کار برده است و آن خیلی پیش از تاسیس دموکراسی آتن بود.

همچنان که برخی چیزنویسان معاصر هندی از نظام سیاسی هند به بزرگترین دموکراسی جهان یاد می کنند، وصفی که پاک یاوه است. 

**

سخن وایتهد در سرگذشتِ اندیشه ها مصداق درست دارد: هیچ تازه ای نیست که همه اش تازگی داشته باشد. 

**

دموکریتوس: اتم ها در تعداد بی نهایت هستند و خلا در وسعت بی نهایت است. 

**

انسان در فطرت اصلی اش موجود عقلانی نبود، عقلانی شد!

**

فیلد در کتاب تئوری سیاسی می نویسد: دیرین ترین منبعی که باقی مانده و در آن لفظ دموکراسی آمده نوشته ی هرودوت است که در آن گفتگوی خیالی بزرگان پارس را روایت کرده است و ضمن آن یکی از ایشان به دفاع از دموکراسی برآمده است. 

**

پریکلس: ما سرمشق دیگران هستیم نه مقلد آنان. آزادی شخصی به بی قانونی عمومی منتهی نمی شود. 

**

نظام بردگی و محروم بودن زنان از حقوق سیاسی دو محدودیت و کاستی عمده ی دموکراسی آتن بود. 

هیچ نظری موجود نیست: