۳.۵.۹۶

یک مرد

آزادی قبل این که حق باشه وظیفه است.
*
هر کس تسلیم شده زندگی نمی کنه فقط نفس می کشه.
*
اعتقاد به انسان یعنی اعتقاد به آزادی انسان. آزادی تفکر، آزادی انتقاد، آزادی بیان، آزادی ِ مخالف.
*
اندازه ظلم هر حکومتی را باید با تعداد زندانی های سیاسیش اندازه گرفت.
*
می دونستی تو این لحظه چند هزارتا آدم تو کشورای شرق و غرب حبس سلول انفرادی اند، فقط واس دفاع از حیثیت آدمای دیگه و بدون اینکه توقع تشکر مجسمه داشته باشند! آدمایی که حتی اسمشونُ کسی نمی دونه و هیچ وقت هم به دنیا معرفی نمی شن.قهرمانای بی نام و نشونی که تشنه ی همون خورشیدُ همون آسمون ُ همون عشق و همون انسانیت ان.
*
هیچ آدمی نمی تونه وقتی زنده اس، وجدان آدما رو به خوبی بعد از مرگش بیدار کنه.
*
یه قهرمان تنهای ِ بدونِ مُرید! کسی که جماعتُ تو خیابونا نمی ریزه. اما با شعراش با رفتارش راه رو واسه قیام باز می کنه. اگه یه رهبر سیاسی بمیره می شه رهبر دیگه ایی جای اون گذاشت. می شه جای هر آدم سیاسی رو با یه آدم سیاسی دیگه پر کرد. اما با مردن یه شاعر، یه قهرمان جای خالی پر نشدنی درس می شه
*
خانواده بار سنگینیه!یه پناهگاههِ اما دردسر زیادی داره. یه جور بردگی که تو تموم زندگی همراه آدمه! از بچگی تا نوجونی، جوونی حتی پیری. یه جور دیکتاتوری که نمیشه باهاش بجنگی چون ته دلت دوسش داری.
*
نکنه می خوای تنهایی راه پیمایی کنی یا با من؟
نه تنهایی راه پیمایی می کنم نه فقط با تو! با کسایی راه می رم که مث من تنهان.
*
وقتی هدف باارزش ِ هیچ کاری زشت نیست.
*
دونستن اینکه دیگه آینده ای وجود نداره باعث می شه آدم مان حال رو هم ضایع کنه و فقط به گشته دل ببنده.

هیچ نظری موجود نیست: