بهرام بیضایی در شرح این وضعیت می گفت: تا وقتی بدیهیات می نویسید، ذهن جمع می گیرد ولی اگر کمی از آن فراتر بروید دیگر کسی آمادگی پذیرش ندارد.

**

بدبختانه فرهنگ فقط برای کسانی که کار فرهنگی می کنند عایدی و درامد ندارد. فرانسواز ژیرو گفت: فرهنگ برای سیاستمداران هم خطر است هم تجمل‌. 

**

جسورترین مردان تئاتر ما کارگردانند، نه نویسنده و صاحب اثر. سینما هنرمندان باهوش و صاحب اراده و الهام ندارد.

**

در فضای کنونی جامعه روابط عمومی، جای پیشرفت واقعی را می گیرد. هنرمند ناشناخته برای راه یافتن در جمع برگزیدگان شانس کمی دارد. معیار گزینش دولت، استعداد آفرینش‌های هنرمند نیست باید اجاره داد استعدادها بشکفند. دولت و جشنواره ها نمی توانند با گزینش خود استعداد هنرمند را تایید کنند.  

**

مهرداد بهار: جشنواره فقط گردآوردن توده مردم است. هدف جشنواره ها محکوم به شکست است چون پایه های فرهنگی و نقالی را از بین برده ایم. جشنواره جز کارهای افاده ای است.

***

روشنفکر دردمند ما بیشتر اهل سیاست بوده تا اندیشه. سیاست بازی همواره آسان تر از اندیشه مندی است و در میدان سیاست بی تردید به مراتب زودتر از عرصه ی تفکر می توان به شهرت و افتخار رسید.

کتاب در بی دولتی فرهنگ 

جلال ستاری