ماها معمولا دهاتی را آدم حساب نمی کنیم. وقتی با او طرف می شویم توی دلمان می گوییم که: خوب ولش بالاخره هر چی باشه یارو دهاتیه!
اما اگر پاش بیافتد همین دهاتی چنان سوال پیچت می کند، چنان اشتباهاتت را توی صورتت برمی گرداند و چنان سر بزنگاه خرخره ات را می چسبد که مثل خر توی گل بمانی و راه پیش و پست را گم کنی. چنان به جا ازت می پرسد"چرا؟" و چنان به موقع بهت می گوید که "این حرفا رو اون حزب دیگه هم به ما گفته" که اعتبارو حثیت هر چه حزب و حزبی است از یک پول سیاه هم بی قیمت تر می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر