قلب من مانند قهوه خانه های سر راه یاد آور غربت است
**
از پشت میله ها آسمان چندان کوچک است
که هر زندانی منجمی است
دیگر برای شمارش ستاره
اعداد سه رقمی را نیازی نیست
**
عشق چیزی است به عظمت ستاره در سال‌های پیش از نجوم
***
کوچکترین ماهی حوض
عمیق ترین دریای جهان را خوب می بیند
***
چه زیبا بود عشق اگر ساعت را هرگز نمی شناخت
و چه زیبا بود ساعت اگر هرگز ساعت نبود.
***
من شقاوتی عظیم را به نام زندگی تحمل کرده ام
چرا که زیستن در هوای هیچ مرگ تدریجی است
***
زندگی در باید جریان دارد.
**
بارها برای زنده ماندن مرده ایم
***
کاش می فهمیدی زندگی محبس بی دیواری است
و تو محکوم به حبس ابدی
و عدالت ستم معتدلی است
که درون رگ قانون جاریست
کیومرث
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر