احمد شاملو: من خود بارها اعتراف کرده ام که شعر ناب را نخستین بار از شاعران غربی آموخته ام. اسم این غربزدگی و فلان و بهمان نیست. مگر اینکه قرار باشد دور صنایع نساجی و نفت و استفاده از آسانسور و ماشین و هواپیما را هم قلم بگیریم و از ابزار جنگ هم به نیزه و شمشیر بسنده کنیم و از پزشکی به همان جوشانده ی عناب و سپستان و طب سنتی عبدالله خان حکیم اکتفا کنیم
**
شاملو: اثری که به زبانی بر می گردد باید با حفظ سبک نویسنده ی ان، چنان باشد که انگار از اول به این زبان نوشته شده، اگر زبان ترجمه زبانی جا نیافتاده باشد، محال است آن اثر در ذهن خواننده جا بیافتد.
**
شاملو: اگر آثار ما در سطح جهان عرضه نشده علتش را در نامرغوبی جنس نباید جست. شاید ادبیات مان به قدر کافی دلسوزانه به دنیا عرضه نشده باشد
***
وقتی آزادی نباشد همه چیز سیاسی می شود، ادبیات سیاسی زاده ی مشروع نبود آزادی است
**
ما باید یکبار و برای همیشه از این روش خطا که ارزش های خود را با ملاک پدیده های ارزشمند دیگران بسنجیم و از آن طریق کسب ارزش کنیم کنار بگذاریم.
**
اخوان ثالث: جایزه ی نوبل تک و توکی هم غلط انداز دارد که گهگاه ندرتا و اشتباها به ادم های باارزش هم جایزه می دهند وگرنه می گذارند طرف پیر بشود و به دردش نخورد. فرض کن یک آدم هشتاد ساله دیگر افتخارش بماند_ از این پول می خواهد چه بهره ای ببرد؟ هیچوقت شنیده اید بگردند و یک آدم گمنام، گمنامی که شایسته ای پیدا کنند و جایزه بدهند؟ طفلک تنها کسی که در جوانی جایزه گرفت و خوب بود آلبرکامو بود.
گردانندگان جایزه ی نوبل حق کشی می کنند.
مصاحبه کننده محمد محمدعلی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر