براساس نظر استرانگ یک شهر زمانی مادی گرا خوانده می شود که رشد عقلانی و اخلاقی آن متناسب با رشد فیزیکی آن نباشد. اگر ما دارای حس مسئولیت اخلاقی و عمومی برای جلوگیری از تسلط صاحبان قمارخانه ها، دزدان ، مدیران و جنایتکاران بر سیاست های خدمات شهری نباشیم دارای همان مسئولینی خواهیم بود که شایسته ی آنیم.
**
هیچ اشتباهی فاحش تر از این نیست که تصور شود مردمان زمان های گذشته کم هوش تر از ما بوده اند. مثلا در مصر قدیم پدران فرزندان خود را تشویق به سواد آموزی می کردند تا بتوانند شغل ابرومند نویسندگی در دربار شاهان را پیدا کنند. یا جامعه شناسی در قرن نوزدهم به وسیله ی اندیشمندان غیر اکادمیک چون اگوست کنت در فرانسه ، هربرت اسپنسر در انگلیس و لستروارد در امریکا پایه گذاری شد.
**
تمدن همواره نمایانگر نوعی دیکتاتوری بی قید و شرط پول است.
**
قبیله نیز مانند خانواده به عنوان یک جرثومه ی مستقل بناشده بود چرا که دارای نوعی آیین پرستش خاص بود که بیگانه ی بیرون از قبیله از آن محروم می شد و زمانی که چنین قبیله ای شکل می گرفت، هیچ خانواده ی جدیدی را به عضویت نمی پذیرفت.
پی نوشت: در جنوب ایران مانند هرمزگان این رسم ویروسی هنوز هم ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر