تا وقتی که زنده ام تنها می مانم زیرا چیزی که بتواند مرا تسلی بدهد در این جهان وجود ندارد این چیزها نه باعث امیدواری من است نه اینکه آرامش خیالی برای من فراهم سازد. ازین به بعد نباید و نمی خواهم به کسی و چیز دیگر سرگرم شوم بنابراین بهتر این است که در خودم فرو بروم با روح خودم صحبت کنم زیرا روح من تنها موجودی است که مردم نمی توانند ان را از من بگیرند.
ژان ژاک روسو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر