دیگر هیچ دلم نمی خواهد عوض بشوم.شاید خیلی چیزها باشد که ازشان ناراضی باشم،اما دیگر بامنند، مثل اینکه بااشان ازدواج کرده باشم.شاید آدم بیخودی باشم، اما همانقدر خودم را دوست دارم که می دانم آب ِمن گند و لجن است.کسی که تیر چراغ خمیده ی نبش شماره ی 12 این خیابان را عوض کند، واقعا دل من را می شکند. زندگی ما گذراست، حقیقی است،اما تا همین جاش هم زیادی گذشته.
لوئی فردینان سلین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر