۱.۸.۹۵

در آمدی بر فلسفه طب

انسان ترکیبی از جسم و روان است که توسط روح پشتیبانی می شود، چرا که آشفتگی در یکی خودش را در بقیه نشان می دهد.
کانت: چنان عمل کن که گویی با انسانیت، چه در شخص خودت و چه در دیگری، همیشه به مثابه یک غایت، و نه فقط یک وسیله سر و کار داری. اگر از یک شخص به عنوان یکوسیله استفاده شود به انسانیت او بی حرمتی شده و با وی در حکم یک شی رفتار شده است.
سارتر: انسان خودش را خلق می کند. او از ابتدا کامل نیست، او با انتخاب اخلاق خاص خویش خویشتن را می آفریند.

هیچ نظری موجود نیست: