اگر من خودمو کنار بکشم باز هم نمی تونم بگم نیستم. چون واقعا هستم یعنی جزوی از همه ی مردم هستم و فقط اونجاهایی که باید اثر مثبت داشته باشم با کنار کشیدنم اثر منفی دارم. می خوام بگم مبارزه در راه حقیقت جنگ با نابودیه جنگ برای نجات دادن واقعیته. اگر آدم در اجتماع خودش حقیقت رو شناخت سعی می کنه به این حقیقت واقعیت بده. پس وقتی یکی کنار نشست دیگه نباید انتظار داشت زندگی با حقیقتی داشته باشه و ادعا کنه می تونه به زندگیش مفهوم واقعی و شرافتمندانه ای بده و شکل تازه و مطلوبی از زندگی بنا کنه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر