سلطانعلیشاه گنابادی

علم چون عمل نشود به آن نمی افزاید. هر گاه به چیزی دانا شدید عمل کنید به آن دانایی خود.
*
نفس چون بیرنگ شود به هر چه رو آورد رنگ او پذیرد.
*
رویت اهل دنیا بدون سخن گفتن و شنیدن اثر می کند، چنانکه رویت اهل خیر بدون سخن گفتن و شنیدن اثر می کند. چنانکه گفته اند نظر کردن در وجه عالم و نشستن در خدمت عالم عبادتست.
*
گر من گویم، توی ز من مقصودم.
*
آن کس را که به صفات جهل مشابه علم و صفات جهال عالم نما موصوف دیدی از ان آدم فرار کن که او تو را به آتش برد.
*
اشاره، از آشکار گفتن رساتر است.
*
مبغوض ترین خلق به سوی خدا یکی آنکه خداوند او را به خود او واگذارده و او از راه گشته و خرسند است به کلام بدعتی که از او صادر می شود و حریص است بر روزه و نماز، پس این کس که به خود سر در پی عبادت بر امده و بر روزه و نماز بدون تقلید صحیح حریص شده و مردم عوام چون او را در مقام عبادت می بینند و بی رغبت به دنیا می پندارند، فریفته ی او می شودن و پیروی او می نمایند، پس این کس فتنه است برای هر کس که فریفته ی او شود.
*
هر گاه دیدی که مدعی علم خوش ندارد که دیگری در علم یا در چیز دیگر مقام بلند داشته باشد حسود است.
*
اگر علم ما زیاد نشود علم ما تمام می شود.